Gedachten n.a.v. een preek over Handelingen 1:15-26 en 6:1-7
Vandaag een preek over hoe de discipelen na Hemelvaart en met behulp van teksten uit de Psalmen, vaststelden dat de plaats van Judas moest worden ingenomen door een nieuwe discipel. Na een gebed tot God wierpen zij een lot om de keuze te bepalen. Het lot heeft iets in zich van het overlaten aan wat er gebeurt, niet zelf de keuze maken. Als na Pinksteren er diakenen moeten komen, geeft Petrus, geïnspireerd door de Geest, de gemeente de opdracht zelf zeven wijze mannen uit hun midden te kiezen. In de preek ging het verder over de balans tussen het Woord en Geest. Daarbij werd de vraag gesteld: met welk geloof ben je opgevoed en waar sta je nu? Dit zette mij tot denken. Ik ken in mijn leven verschillende perioden.
Ik ken in mijn leven verschillende perioden. Welk deel van God dringt zich nu aan mij op?
Ik ben opgegroeid met het Woord. Op de basisschool zeer kennisgericht met de lesmethode: ‘Naam en Feit’. Later kwam ik in aanraking met Youth for Christ en ontdekte ik dat je leven in balans moet zijn. Dat je God moet zoeken, maar dat je ook de Geest haar werk moet laten doen. Er was een periode waarin ik het belangrijk vond om Jezus te laten zien in mijn dagelijkse doen en laten. Zorgen dat ik er voor de ander was. Ik ontdekte dat God op zoveel verschillende manieren werkt, dat ons beeld van Hem altijd te klein is. De laatste tijd ben ik meer bezig met stil worden, waar word ik stil van, waar zie ik God…? Welk deel van God dringt zich nu aan mij op?
Alleen maar aandacht voor de kennis van het Woord maakt dood.
Alleen maar aandacht voor de kennis van het Woord maakt dood. Het eenzijdige beeld dat er vaak in evangelische kerken van de Heilige Geest is, je moet blij zijn, maakt de Geest klein. Maar ook het doen van goede daden zonder God, maar omdat het voor de goede zaak is, of voor een goed gevoel, is uitputtend en doen we vaak meer voor onszelf, dan dat God centraal staat. Zoeken naar stilte en daarbij navelstaren, is dat de oplossing? Al die (on)geschreven gewoonten en regels, die binnen kerken gelden, door andere christenen worden opgelegd, wat brengt het ons?
De zoektocht naar God in je leven, blijkt een levenslange Pelgrimstocht te zijn.
De zoektocht naar God in je leven, blijkt een levenslange Pelgrimstocht te zijn. Ben ik aan het begin, halverwege of op driekwart?? Wie zal het zeggen? Ik probeer als Pelgrim in elk geval te genieten van wat ik op mijn reis ontmoet. Ik probeer daarbij op het juiste pad te blijven…
2 comments for “Woord en Geest”