The year 2525

Vanmorgen werd ik gewekt door Gary  Moore’s: I still got the blues. Een van de betere nummers van vroeger met een prima gitaarsolo erin. Gerhard laat de wekkerradio aanstaan totdat hij het nieuws heeft gehoord en weet waar de files staan. Daarna gaat hij meestal uit, zodat ik door mag slapen. Hij bleef echter nog even aan en de DJ’s hadden het over een lijst van liedjes met getallen erin. Ik ging gelijk aan. Welke liedjes kende ik met een getal erin?  ‘Meisje van 16’ en ‘Testament’ (Na 22 jaren in dit leven maak ik een testament op van mijn jeugd), beiden van Boudewijn de Groot. Ook kwam ‘Vader Abraham had zijn zeven zonen’, ‘Meisjes van 13’ (er net tussenin) van Paul van Vliet, voorbij in mijn hoofd en nu ik dit schrijf ook nog 1984 van Bowie, Route 66 van Nat King Coole of Chuck Berry. Er zijn nog heel wat andere nummers. Vanochtend had ik ook nog het nummer ‘The last seven days’ van Unit Gloria (Robert Long) en ‘In the year 2525’ van Zager and Evans. Het laatste nummer kwam uit in 1969 en gaat over wat er in de toekomst over een periode van 10.000 jaar met mensen zal gebeuren. Er zitten een aantal profetische zaken in, die ook nu al spelen.

In the year 2525, if man is still alive
If woman can survive, they may find
In the year 3535
Ain’t gonna need to tell the truth, tell no lie
Everything you think, do and say
Is in the pill you took today
In the year 4545
You ain’t gonna need your teeth, won’t need your eyes
You won’t find a thing to chew
Nobody’s gonna look at you
In the year 5555
Your arms hangin’ limp at your sides
Your legs got nothin’ to do
Some machine’s doin’ that for you
In the year 6565
You won’t need no husband, won’t need no wife
You’ll pick your son, pick your daughter too
From the bottom of a long glass tube
In the year 7510
If God’s a coming, He ought a make it by then
Maybe He’ll look around Himself and say
Guess it’s time for the judgment day
In the year 8510
God is gonna shake His mighty head
He’ll either say I’m pleased where man has been
Or tear it down, and start again
In the year 9595
I’m kinda wonderin’ if man is gonna be alive
He’s taken everything this old earth can give
And he ain’t put back nothing


Now it’s been ten thousand years
Man has cried a billion tears
For what, he never knew, now man’s reign is through
But through eternal night, the twinkling of starlight
So very far away, maybe it’s only yesterday


In the year 2525, if man is still alive
If woman can survive, they may find

Robots nemen het werk over. Kinderen komen uit een reageerbuis. En God kijkt uit de hemel en ziet dat we omgegaan zijn met grondstoffen uit de aarde en er niets voor hebben teruggegeven. De vraag wordt al aan het begin gesteld: Leven we eigenlijk nog wel over 500 jaar?  We maken ons regelmatig zorgen over hoe we de aarde uitputten, de lucht en onze leefomgeving vervuilen en soms lijkt het erop dat niemand zich er nog druk over maakt. Toch zijn er kleine sprankjes hoop. Natuurmonumenten die in staat is om een stuk grond te kopen, zodat ze het terug kunnen geven aan de natuur. Op steeds meer plekken worden wasdoekjes verkocht, zodat de grote dozen of plastic flessen voor wasmiddelen niet meer hoeven. ‘No waste army’ gaat de strijd aan tegen onnodige verspilling van voedsel, omdat een rode kool of aardappel te klein is, fruit een vlekje heeft. Er worden heerlijk producten van gemaakt. Het zijn kleine stapjes of druppels, maar samen wordt het beter. Het geeft mij in elk geval de moed om vol te houden.

Zager And Evans – In The Year 2525  

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *