Victor van Heusden

victor

Victor van Heusden, oprichter van Stichting “De Pelgrimstocht” is op zondag 11 november 2018 overleden. We wensen zijn vrouw Tonny en zijn kinderen veel sterkte toe met het verwerken van het verlies. Voor de Pelgrimstocht is het ook groot verlies: inspirator, duwer naar de stilte, op reis mee naar ‘dunne plaatsen’, ‘ik heb een ideetje’, een gevierde uitspraak. Nu zijn die ideeën van ons geworden.  We danken God dat we je kennen en dat je je leven op jouw pelgrimstocht en ook in het groepje van vier deelde. Met zijn levenswijsheid wist hij iedereen te verassen, bijvoorbeeld: “er zijn altijd bochten in de weg en je kunt niet om de hoek heen kijken”. We zijn benieuwd naar wat je nu ziet.  Wij missen je.

13 november 2018,

Het bestuur Klaas-Hemke van Meekeren, Jeanette Nooteboom en Tjitske Volkerink

Meer over Victor:

Victor was 20 jaar lang als directeur van retraitecentrum De Spil in gesprek met mensen. Voordat hij De Spil oprichtte bezocht hij Taizé. De ervaringen die hij daar opdeed, waren de bron voor het werk dat hij daarna deed. Een citaat uit zijn boek Leeftocht:

 

In Taizé  staat een klooster. Wij kwamen de kerk binnen tijdens het avondgebed, kletsnat geregend bij het opzetten van onze tent. In het schip van de kerk zaten zo’n vijftienhonderd jongeren bij elkaar. Stil, in gebed. Af en toe hoestte er iemand, praatte er een kind, maar verder was het stil. De enorme kerk was schaars verlicht. Er brandden een paar kaarsen, voorin de kerk stond een enkele icoon. Er heerste vooral soberheid en een opmerkelijke stilte. Ik was zo verbaasd en geraakt tegelijk, dat ik die eerste avond alleen maar heb gekeken en het gebeuren op me in heb laten werken. Hoe kon dit?”

 

Daarna schreef hij daarover nog het volgende:

Wat ik wel weet is dat de openheid, ontvankelijkheid die ik ontmoette ook mijn eigen ontvankelijkheid raakte. Ik gebruik dit woord omdat ik open werd om te ontvangen. Ik werd mij van iets gewaar waar ik de geur wel van kende maar de smaak niet. In die liefdevolle sfeer kwam ik open en was niet bang meer mezelf de meest lastige vragen te stellen. Ik denk dat het om liefde gaat. LIEFDE met hoofdletters.
Liefde heeft mij altijd gedreven. Als ik het miste ging ik er extra achteraan of was ik in de war. Eigenlijk is dat nog steeds zo. Het is zo elementair. Die liefde is van God, de gever. De kunst is er om er op een dusdanige wijze mee om te gaan dat het communiceerbaar is.

 

 

Reageren kan via info@pelgrimstocht.org.