Er zit vandaag weer een specht in mijn tuin. Het zou een mooie score opleveren als ik mee had gedaan aan de nationale vogeltelling afgelopen weekend. Het weekend was ik echter zo druk, dat ik niet heb deelgenomen. Ik twijfel ook aan de betrouwbaarheid van de telling. Iemand die mij zeer dierbaar is, had in het halfuur van haar telling ineens een sperwer in de tuin. Normaal gesproken een feestje, maar nu bleven alle zangvogeltjes wel uit de buurt van haar tuin. De uitkomst van de telling kwam echter wel redelijk overeen met wat ik regelmatig zie in mijn tuin. Veel vinken, koolmezen en pimpelmezen, de laatste in toenemende mate, regelmatig een roodborstje, af en toe een winterkoninkje (De uitgang -je mag niet meer, maar laten we wel wezen: het zijn kleine vogels). Ik zie net als in de telling zeer weinig merels. Dat de huismus de winnaar is, is in onze tuin zeker niet het geval. Ik zie namelijk bijna geen huismussen meer, er is dan ook steeds minder heg in de buurt en dakpannen met platte daken wil ook niet goed. Wel zie ik af en toe nog spreeuwen, duiven, staartmezen, halsbandparkieten en eksters. De laatste verdenk ik ervan dat ze de eieren opeten van andere vogels, maar ik heb ze nooit betrapt. Het aantal eksters is in elk geval wel meer toegenomen, soms zitten ze met een stuk of zestien in de bomen voor ons huis.
Maar goed, ik zie dus bijna elke dag wel de grote bonte specht. Wat mij opvalt is dat hij altijd veel om zich heen kijkt. Hij is erg op zijn hoede. Heeft natuurlijk ook minder beschutting in een tuin met weinig bomen. Hij kan zich altijd zo wonderbaarlijk goed verstoppen achter een boomstam of dikke tak.
Ik geniet van deze kleine cadeautjes, die het leven aangenaam maken. Het is net als met het doen van kleine dingen. We hebben vaak als christen het gevoel, dat we groots moeten kijken naar oplossingen voor onze samenleving. Dat geeft een beklemmend gevoel, want kunnen wij deze last wel dragen? Ik geloof dat het steeds meer gaat om kleine stapjes zetten. Een praatje maken met iemand die je tegenkomt, een handtekening zetten op de website van Amnesty om zo vrijspraak te krijgen voor een onterecht opgesloten burger. Die vele kleine dingen, maken één grote. En als wij vriendelijk zijn tegen één iemand, doet die persoon misschien wel iets aardigs voor een ander. Dat is toch mooi. Het is geen druppel op een gloeiende plaat, maar een druppel in het water: die geeft een reactie, die zich verspreidt en veel verder reikt.