Ik heb dit jaar heel wat keuzedagen over. Op de één of andere manier heb ik er weinig gebruikt. Ik heb nu in mijn agenda op al mijn openstaande dagen tot 10 oktober met grote letters het woord: KEUZEDAG gezet. Het idee er achter is dat ik regelmatig kijk: Op welke manier kan ik vandaag deze dag inzetten. Zo ben ik vorige week naar Utrecht geweest. Ik heb daar de tentoonstelling over ‘Christendom en slavernij’ bekeken in het Catherijneconvent in Utrecht. Een indrukwekkende tentoonstelling die iets zegt over hoe we met de Bijbel in de hand zowel voor slavernij als tegen slavernij konden zijn. Ik was aan het eind van de tentoonstelling erg geraakt en voelde mij mede schuldig aan het leed dat we de veelal gekleurde medemens hebben aangedaan en nog doen. De pijn die we hebben veroorzaakt zit diep bij de mensen en er is nog steeds de neiging om de witte mensen te bevoordelen. Een voorbeeld daarvan is het onderwijs. De gekleurde student vertelde vaak dat hij/ zij voelde altijd alsof hij/ zij onder een vergrootglas lag. Hij/ zij moest zichzelf extra verantwoorden.
Maar ook ikzelf doe nog steeds mee aan moderne slavernij. Bijvoorbeeld door het gebruiken van een mobiele telefoon of elektrische apparaten. Maar ook door kleding en ander goedkoop linnengoed te kopen, gemaakt in naaiateliers waar vrouwen onder hoge werkdruk werken en slechte arbeidsomstandigheden en als ze hun productiecijfers niet halen, worden gekort op hun salaris.
Ook dichtbij huis: het inzetten van arbeidsmigranten, als deze onder slechte arbeidsomstandigheden moeten werken. Die slecht onderdak hebben en klagen mag/ kan niet, omdat je onder druk gezet wordt of weg gestuurd wordt zonder ook maar iets te krijgen voor je werk. Er verdwijnen veel vrouwen, kinderen in de prostitutie of worden uitgehuwelijkt. Daarnaast zien we ook mensenhandel waar mensen hoopvol gebruik van maken. Dit zijn mensen die op zoek zijn naar, op de vlucht gaan voor een nieuw leven. In de praktijk zien we vaak dat deze handel niet naar een nieuwe toekomst leidt.
Daarnaast profiteert Nederland en ook ik, nog steeds van de rijkdommen die eerder zijn vergaard. Wij wonen in een welvarend land, ook al ervaart niet iedereen dat altijd. Maar mensen die zoeken naar een plek om een nieuw leven op te bouwen komen van een plek waar de omstandigheden vaak erbarmelijk zijn.
Het terugkijken op de geschiedenis maakte mij verdrietig, maar ook weer bewust: denk na over keuzes die je zelf maakt. Daar heb je invloed op.
Slavernijmonument Tilburg, een meisje zittend op ‘gebroken ketenen’, van Dedden & Keizer, 1 juli 2022.