Soms kan je zo opgaan in een klus, dat je vergeet te kijken in je agenda. Het overkwam mij afgelopen vrijdag. Ik had de afgelopen week wel het een en ander gedaan, maar dat ik een blog moest schrijven, had ik niet meer scherp. Dat terwijl ik al wel voorbereidingen hiervoor had getroffen en in mijn hoofd waren er al beginzinnen voorbij gekomen. Dan maar vandaag met de welgemeende excuses voor wie afgelopen zaterdag voor zijn digitale mailbox lag te wachten tot er een mailtje binnenkwam van de Pelgrimstocht.
Zoals jullie weten schrijf ik vaak over de dingen die ik doe of dingen die mij raken. Vorige week vrijdag had ik besloten naar een bijeenkomst te gaan waar de presentatie van het boek: ‘Samen genieten van genoeg’ van Theanne Boer, in de voetsporen van Martine Vonk. Deze was in het centrum van Utrecht. Op het nippertje kon ik aanhaken. Gelukkig, want ik had het gecombineerd met een bezoek aan mijn moeder in Bilthoven. Omdat ik door de week geen beschikking heb over een auto ging ik met het OV. Ik deed er twee uur over om bij mijn moeder te komen. Met de auto een klein uurtje. Ik schrik ook van de prijzen van het OV. Maar goed, na een heerlijk bezoek aan mijn moeder, waar ook een nichtje was met haar pasgeboren baby, ging ik met de bus naar Utrecht. Heerlijk om langs allemaal vertrouwde plekjes te reizen met de bus. Een route vol herinneringen. Ik kwam mooi op tijd aan op de Plompetorengracht. Met een bak thee, ging ik alvast ergens zitten. Vrij snel sloot er iemand aan, waarmee ik in gesprek raakte. Het programma begon met de presentatie van het boek. Theanne Boer vertelde hoe ze had gezocht om het proefschrift van Martine Vonk om te schrijven naar een leesbaar boek. Martine Vonk (1974- 2019) was milieukundige en al jong met het milieu bezig. Ik kende haar van het Flevofestival, waar ze probeerde de CO2 uitstoot van het festival te verminderen. Martine geloofde in de kracht van leefgemeenschappen, die eenvoudig leven en daardoor ook bijdragen aan het welzijn van heel de schepping. Ik was net in een klooster geweest en de eenvoud van de kleding, de maaltijden, het gericht zijn op God en wat goed is voor de ander, maakt dat je je minder laat beïnvloeden door allerlei verleidingen. Je stelt andere eisen aan het leven. Je hebt geen bucketlist met alles wat je nog een keer wil doen in het leven. Gewoon is al gek genoeg.
De keuze die Theanne heeft gemaakt was om naast een leesbaar verhaal ook mensen aan het woord te laten, die zelf in een leefgemeenschap wonen of proberen iets te doen voor hun buren of de natuur. Die zich gezamenlijk inzetten voor de ander. Theanne begint met een beschrijving hoe de Amish, de Hutterieten, de Franciscanen en de Benedictijnen samenleven en welke waarden voor hen belangrijk zijn. Wat mij op viel toen ik het boek las dat matigheid, soberheid, gastvrijheid, het delen van inkomsten, respect voor elkaar en de natuur bij veel van hen tot de waarden behoren. Ook God heeft een belangrijke plaats in hun leven. Ik ga hier geen samenvatting van het boek geven, maar wat mij wel opviel bij de conclusies van Martine (ik gebruik hier mijn eigen woorden) dat zij al jaren terug aangeeft dat zolang vooruitgang wordt bepaald door economische vooruitgang, we niet tot een oplossing zullen komen voor de uitputting van de aarde. We zullen onze Ecologische Footprint niet verkleinen.
Na het verhaal van Theanne kwamen verschillende mensen aan het woord die vertelden over hun leefgemeenschap, hun projecten. Projecten waar een plek wordt geboden aan gasten, die het nodig hebben dat ze een slaapplek hebben en een warm hart. Maar ook de Herenboeren, buurtactiviteiten rondom een picknicktafel, de Bruderhof…
In het boek staan nog verschillende andere projecten zoals de Forest Church en de lokale A Rocha-groepen. Uiteindelijk word je opgeroepen te kijken naar wat jij kan doen. Hiervoor heeft André Bikker een bijdrage geleverd. Het is goed om met anderen in gesprek te gaan over wat je zou kunnen doen. Wat ik nog niet heb genoemd zijn de schitterende tekeningen van Marianne de Fouw. We kregen aan het begin een mooi kaartje met de afbeelding van de boekcover erop. Ik hoorde iemand zeggen, daar ga je toch niet op schrijven, te mooi! Het was een inspirerende middag, waar ik met veel plezier op terugkijk. Ik heb het boek meteen aangeschaft en ben het gaan lezen. Werk aan de winkel…
De afbeeldingen zijn van Marianne de Fouw en geplaatst met toestemming van Theanne Boer.
Hieronder de QR code voor meer informatie over het boek
1 comment for “Samen genieten van genoeg”