Al een tijd terug zag ik deze afbeelding van deze kapel, ontworpen door Mark Rothko. Je zou er hele verhandelingen over kunnen schrijven. Rothko is een kunstenaar, geboren in Letland, met zijn ouders geëmigreerd naar de VS en de Amerikaanse nationaliteit gekregen. Hij is van Joodse afkomst. In zijn latere werk is hij nogal minimalistisch. In dit geval zeker. Als je terloops kijkt lijken het zwarte geschilderde platen die op de muur zijn bevestigd. Toch zit er meer kleur in dan je denkt. Rothko heeft deze kapel gemaakt als een plek van bezinning, contemplatie voor mensen van allerlei religies, geloven. Het staat op het terrein van de universiteit van Houston.
Ik ga hier geen kunstklas houden. Wat belangrijker is: ik krijg de neiging om te gaan zitten op één van die banken. Ik merk bij mijzelf dat de omgeving mij rust geeft. Mij aanstuurt om stil te worden, na te denken. Mijn gedachten te vormen. Ik hoef nergens over na te denken. Geen woord dat mij bezighoudt, geen Bijbeltekst. Er is alleen ruimte en stilte, licht dat binnenvalt door de dakramen. Dit is zo mooi. Dat er een plek is, waar je volledig weg bent van de wereld, waar je alleen kan zijn met God. Waar geen eisen worden gesteld. Waar je jezelf kan zijn….
Wij hebben vanuit onszelf vaak de neiging om ruimte te vullen, te zorgen dat we iets hebben om over na te denken, soms met een heel programma en stappen die je moet zetten, om op een goede manier invulling te geven aan je Stille tijd. Maar deze ruimte geeft Stille tijd….
Hier laat ik het bij…. , of misschien toch een tip: kijk nog eens naar de bovenstaande foto.
foto: Hickey Robertson/The Rothko Chapel