Pelgrimsgebed

Vader God U ken my naam
My binnegoed en buitestaan
My grootpraat en my klein verdriet
My vashou aan als wat verskiet.

U ken my vrese en my hoop
Die pad wat ek so kaalvoet loop
Die pad het U lankal berei
U maak die pad gelyk vir my.

Alle pelgrims keer weer huistoe
Elke swerwer kom weer tuis
Ek verdwaal steeds op U grootpad
Soekend na U boardinghuis.

Moeder God U ken my waan
My ego en my regopstaan
Die drake waarteen ek bly veg
U wys my altyd weer die weg.

U het my met U lig geseën
Die lig strooi ek op iedereen
Net U weet hoe my toekoms lyk
Ek het niks, U maak my ryk.

Alle pelgrims keer weer huistoe
Elke swerwer kom weer tuis
Ek verdwaal steeds op U grootpad
Soekend na U boardinghuis.

Onlangs zag ik dit prachtige lied. Hier gezongen door Rachel Rosier en Elbert Smelt in de kloosterkapel van klooster Nieuw Sion. Dit pelgrimsgebed is een cover. Het origineel is van de Zuid- Afrikaanse zangeres Amanda Strydom. Het klooster Nieuw Sion, waar al heel lang gezongen wordt en gezocht wordt naar God, is een prachtig decor voor dit lied. Deze zomer kampeerden Gerhard en ik bij het klooster. Elke dag vier gebeden, waarvan we er drie meemaakten. Prachtig om zo tot rust en tot God te komen.

Dit lied raakte mij omdat het beschrijft hoe God jou kent van binnen en van buiten. Hij kent elke stap die je zet en na het lopen van je Pelgrimsweg kom je weer bij Hem thuis. Ook al verdwaal ik: Hij is er. Het is een troostrijk lied voor iedereen. Hoe het je ook vergaat in deze tijd. Voor sommigen staat hun leven bijna stil, anderen doen verwoede pogingen om er wat van te maken. Bij weer anderen staat het water aan de lippen, blijft hun werk wel bestaan? Hoe somber en duister je pad ook kan zijn, God schijnt met Zijn licht op ons. Hij kent de toekomst, voor ons ondoorgrondelijk en niet te begrijpen, wij weten eigenlijk niets, maar door je aan God vast te houden, weet dan Hij maakt je rijk.

Ik schrijf dit en telkens klinkt het in mijn hoofd: dat klinkt wel vroom Jaco, zo makkelijk is het toch niet, zo voel jij het toch ook niet, jij stelt toch ook je vragen. Klopt helemaal. Wij zijn in ons leven zo ingesteld op: je goed voelen, gelukkig zijn, geen hobbels op je weg. Als het even of mogelijk wat langer niet goed gaat, dan moet dat anders. Het pad moet weer effen worden, makkelijk begaanbaar.
We vergeten dan, dat de belofte een zeker weten is, dat God bij ons blijft, in goede en kwade tijden… Het geeft mij rust als ik er zo over denk, terwijl ik het ook nog steeds heel gek vind. Tsja…

Pelgrimsgebed – Elbert Smelt & Rachel Rosier (Official Video) – YouTube