Ontworteld

Tijdens de vakantie hebben we een paar fikse onweersbuien gehad. Gelukkig zaten we droog in ons tentje en hadden we geen gekke valwinden of windhozen. De dagen daarna zagen we wel de kracht van de natuur. Een aantal bomen waren geveld door de wind: ontworteld. Ontworteld is een geweldig woord. Dus daar moest ik over schrijven. Helemaal omdat in het Dordts Museum een tentoonstelling is, die Diepgeworteld heet en waar ik graag naar toe wil gaan. (Daar volgt vast een stukje over…. )

©jacoboven In de buurt van de Asselse heide

Ontworteld. In mijn hoofd gebeurt veel bij dit woord. Heb ik mij wel eens echt ontworteld gevoeld? Dat alle verbindingen zijn afgesneden, met je roots, je familie, je vrienden, met God… Ik kan hier geen ja opzeggen. Zou ik het durven? Alles achterlaten wat je lief en dierbaar is? Verhuizen naar de andere kant van het land, zie ik al niet zitten en twee weken op vakantie is wel heel lang… Nee, ik ben stevig verbonden met familie en mijn plaats, huis.

Toch is er ook een stukje dat veel losser is, waarbij je minder de band of de connectie voelt. De afgelopen tijd, dat we als gemeente elkaar niet fysiek  konden ontmoeten, had ook zijn fijne momenten, het bracht ook rust. Toch helemaal loslaten: Nee, dat gaat mij niet lukken. Er is een band met de gemeente, maar bovenal met God. Die heb ik op verschillende manieren gezocht. Waardoor ik weer mooie, nieuwe kanten zag van God en hoe Hij werkt. Door te wandelen en na te denken over een woord, een lied, een beeld. Of met een groep mensen uit het hele land via Zoom een vorm van Lectio doen. Of tijdens de ochtendwandeling luisteren naar de app Bidden Onderweg, een dagelijkse gebedspodcast…

Toch zijn er heel wat mensen ontworteld. Mensen op de vlucht voor oorlog, dictatuur, door armoede en honger, door natuurgeweld. Maar ook mensen die op de vlucht zijn voor zichzelf. Die het leven niet aan kunnen of voortdurend twijfelen aan zichzelf en wie zij mogen zijn… Die geen liefhebbende familie hebben, die op zoek zijn naar waar zij vandaan komen… Mensen die gebroken hebben met hun familie, met God, omdat de band bewaren alleen maar pijn doet. Mensen voor wie het leven een onverwachte wending heeft genomen, waar ze niet mee kunnen leven. Ook juist in deze tijd, zien we dat mensen het nodig hebben om gezien te worden, erbij te horen. Waardering te ervaren….

Ontworteld zijn… het lijkt een mooi woord, maar het brengt gevoelens van verdriet naar boven om de pijn van de ander en gevoelens van dankbaarheid voor wat ik heb…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *