Het is één van die dagen. Vanochtend bedacht ik, dat ik deze week wel het een en ander te doen had. Het vieringenteam van Graceland kwam bij elkaar en die bijeenkomst moest ik voorbereiden, van de week een High Tea met OpenHofPlus, ook voorbereiden en een aantal klussen voor de Pelgrimstocht. Geen grote dingen, maar het kan ineens bij jezelf stress opleveren en je bedenkt dat er vandaag dan toch wel wat moet gebeuren.
Ik begin met het reserveren van ruimtes in de kerk voor OpenHofPlus. Daarvoor moet ik een bestand zoeken op de laptop. Ik probeer via de Verkenner mijn map te openen, maar krijg een rare inhoud. Dan maar via Word. Het resultaat is niet beter. Ik kan geen enkele map openen. Als ik bij mijn fotobestanden kijk, wil hij alleen naar een bestandje met een losse foto. Ik probeer niet in paniek te raken. Er was vorige week een melding van een bug… Ben ik nu al mijn bestanden kwijt??? Ik sluit de computer af, kost hem moeite en dan weer opnieuw opstarten. Lukt niet, nog een keer… Ja, en gelukkig ik kan bij mijn bestanden. Ik kan verder…Ik ga naar mijn mail. Martien had bedacht dat we voor het kopje ‘Verhalen’ op de website beiden maar een paar stukjes moesten schrijven om zo met elkaar een weg te zoeken wat voor een stukjes het moeten worden. Ik wil reageren op zijn mail. Geen internet. Even kijken voor de website van de Pelgrimstocht, idem dito…rustig blijven, Jaco. Ik pak het boekje erbij van De Pelgrimstocht met uitleg over het hoe en wat en lees een Zegen uit het Dienstboek van Iona. Een zegen die ik meeneem op mijn pelgrimsreis, ook met de hindernissen van vandaag.
Moge God, die erbij is als de zon opgaat
en als je de zee oversteekt
onderweg je schreden richten.
Moge God, die je nabij is als je zit en als je staat,
je met liefde omringen
en je bij de hand leiden.
Moge God, die je wegen kent
en de plaatsen waar je uitrust,
bij je zijn in je taak,
het goede nieuws te zijn, dat je deelt
en je op de eeuwige weg leiden.