Dat kleine ritueel van mij
Vrij naar: ‘Ritueel’, Jean Pierre Rawie
– in de vroege morgen, bij dag en ontij –
ik houd het in ere
opdat Jij elk moment Je tot mij kan keren.
Ik hoop alleen dat ik dan vol aandacht blijf
en – haast niet opziend van mijn druk bedrijf –
de woorden vind, als was het vanzelfsprekend:
‘Schuif aan, neem plaats, er is op Jou gerekend’.
Bron:Liedboek voor de Kerken, p.1489
Dit kleine, door mij bewerkte gedicht van Jean Pierre Rawie legt accent op het ‘kleine ritueel’ dat in ere gehouden wordt. Het is als de parkeerplaats die je vrijhoudt – voor je gast. Je gast die je niet geappt heeft wanneer hij komt, maar wel dát hij komt.
‘Mijn kleine ritueel’ bestaat uit een stiltemoment. Eenmaal, liefst tweemaal per dag, een klein kwartiertje. Ik laat de dingen en de gedachten voor wat ze zijn en schenk mijn aandacht aan een kort gebedswoord, zoals Abba, Vader, Jezus, Ruach, Maranatha, dat mij aan de hand meeneemt, een onbekend, maar Beloofd Land in.
Dit alles hoeft allemaal niet perfect
Dit alles hoeft allemaal niet perfect, stilte is schaars en ik word heel vaak afgeleid. Gelukkig gaat het er ook niet om dat het allemaal goed lukt, het gaat om trouw te zijn aan ‘mijn kleine ritueel’.
‘Mijn kleine ritueel’ helpt de inwezigheid van God ruimte te geven in mijn bewustzijn. Heb jij ook zo’n ‘Klein Ritueel’?
‘Hoor het kloppen van Mijn hart in jou, en jij in Mij’.
Lied 40, Iona