Eerder schreef ik al in één van mijn blogs dat ik meewerk aan het Gracelandfestival in augustus. Ik ben verantwoordelijk voor de vieringen voor medewerkers, voor de tent: De Stilte en voor enkele programmaonderdelen tijdens het festival. Een mooie klus op dit leuke kleinschalige festival. Tot ons grote verdriet werd bij de laatste Corona-persconferentie door de overheid meegedeeld, dat Festivals tot in elk geval 13 augustus niet door mochten gaan. Dat was ongelooflijk balen. Het festival zou, omdat het vorig jaar niet doorging, een dag eerder starten en de opbouw zou al voor vrijdag de 13de starten. Het zag er niet goed uit, maar het jaarteam heeft een nieuw plan gemaakt. Het wordt zoals het er nu uitziet een festival van twee losse dagen in augustus (20 en 21) en nog een festival-dag in januari. Als de besmettingen afnemen en op vrijdag de 13de wordt meegedeeld, dat meerdaagse festivals toch mogen, schakelen ze over naar het plan: donderdag komen en zondag vertrekken en lekker overnachten op het festival.
Blij met dit nieuws: Ja!!!! En toch blijft er iets rommelen, een wat als… Het kan nog verkeerd gaan. En ook: het thema ‘Het Grote Feest’, komt dat nog wel tot zijn recht? Het voelt als half. Zoals verjaardagsfeestjes het afgelopen jaar in het honderd vielen en kinderen zelf bij vriendjes een taartje brachten en een cadeautje gingen ophalen. Of een trouwerij met maar dertig gasten vieren, terwijl je zo graag een trouwfeest hebt met al je vrienden. Iedereen kent wel verhalen van dingen, die anders zijn gelopen en we wilden zo graag….
Teleurstellingen verwerken en je indekken voor een volgende tegenslag. We kennen het allemaal denk ik wel. Het is heel menselijk en het klinkt (in mijn oren) zo vroom om te zeggen: misschien wil God er wel een veel mooier feest van maken of misschien wil Hij ons laten beseffen dat we Hem nodig hebben i.p.v. ons eigen feestje bouwen… Ik geloof hier niet zo in. Voor mij klinkt het alsof ik God dan voor mijn wagentje span. Het enige wat ik kan doen is: dat wat ik voel en ervaar met God delen. Hij begrijpt mij en geeft mij een ander perspectief.
Dus is het: Ja, ik mag meewerken aan een te gek festival, daar mag ik mensen bemoedigen, een luisterend oor bieden, ruimte geven om hun eigen weg te vinden in deze tijd… en als het anders loopt, dan is dat zo.
Net even een blik op de website van Graceland geworpen: het gaat alweer meer leven!!! Kijk ook even, koop twee dag-tickets en kampeer op een camping in de buurt, dan kunnen we elkaar op Graceland ontmoeten…