Vandaag bij mijn ochtendwandeling werd ik verrast door een blokkade. Oftewel: de Loswalweg is afgesloten. Ze zijn bezig bomen te rooien. Er kan nu geen auto naar ’t Vissertje en de nieuwe bewoner van het oude gemaal kan geen kant op. (Ik denk eigenlijk dat het wel mee zal vallen en hij wel een escape heeft plus hij werkte vandaag thuis aan de nieuwe aanbouw bij zijn huis).

Het roept bij mij iets op: het woord blokkade. Een doodlopende weg. Je kan niet verder. In deze tijd, met regelmatig veranderingen in wat wel en niet mag vanwege Corona komt dit regelmatig voor. Er hangt, als ik dit schrijf zelfs een avondklok boven ons hoofd, een mogelijk nog meer beperkende Lockdown. Ook al zal het tijdelijk zijn, het geeft mij wel iedere keer weer het gevoel: weer iets dat niet mag, ik word beperkt in mijn vrijheid… Mag ik activiteiten nog wel door laten gaan, enzovoort.
Vandaag las ik op de Taizé-app dat Jesaja constateert: “God, de Heer, gaf mij een vaardige tong, waarmee ik de moedeloze op kan beuren” (Jesaja 50: 4a). Dit wordt vervolgd door zijn woorden: “Elke ochtend wekt Hij mijn oor, zodat het toegerust is om aandachtig te horen” (vers 4b).
Allereerst over die vaardige tong, heb ik die ook? Ik merk, dat ik bij ieder nieuw stopteken bedenk: wat kan nog wel. Ik probeer daar creatief in te zijn, zonder de randjes op te zoeken. Nieuwe middelen en vormen te gebruiken. Toch heb ik ook mijn dips, mijn baaldagen, het gevoel van: stopt het dan nooit… Ik heb ook niet altijd zin om anderen op te beuren. En laten we wel wezen: Jesaja leefde ook niet echt in een tijd dat alles koek en ei was. Ook hij had te maken met veel moeiten. Toch is hij ook degene die perspectief aan het volk biedt. Hen toont, dat door te luisteren naar God, je een uitweg ziet, een toekomst. Hij wijst op de komst van Jezus, hij vertelt het volk van dat grote geschenk, het offer dat zal worden gebracht.
Ook wij moeten kijken en beseffen, dat de beperkingen van nu, als doel hebben, om samen te overleven. Dit is het aardse, de maakbare samenleving. Hier kunnen wij invloed op hebben. Als Christen geloof ik dat er ook een ander perspectief is. Weten dat Jezus Christus terug zal komen, dat er iets moois staat te gebeuren. Hoe: geen idee! Maar ons leven hier op aarde heeft daardoor wel een ander perspectief, een ander uitzicht en geeft dat we ook andere keuzes maken met het oog op de ander. Door alles heen, probeer ik Jezus te volgen, te doen wat Hij zou doen. We zijn dan niet meer geblokkeerd, maar ge-ROCK-keerd!
