Deze zin schreef ik op toen ik een keer aan het eind van de middag, begeleider was bij de Waarnemer van Dordt. Dit was een project waarbij een jaar lang iemand één uur na zonsopkomst of één uur voor zonsondergang uitkeek, vanuit een Venster, over de stad.
Ik schreef de zin, omdat ik de situatie grappig vond. Er werd een hek geplaatst midden op een fietspad. Er was verder niets aan de hand, maar fietsers konden er niet meer door. Na enige tijd werd het hek verplaatst, nog steeds naar een plek, waar niets aan de hand was en er ook geen zichtbare tekenen waren van een aankomende actie. Enkele minuten later werd het hek gezet op een positie, die wel even blijvend was, maar de vraag was wel: wat zou er gaan gebeuren…???
Vanochtend dacht ik weer aan die uitspraak. Hij bleef bij mij hangen en ik bedacht dat het hek een metafoor was voor iets in ons leven. Een hek heeft een functie, het beschermt ons tegen gevaar. Het kan zijn dat er een gat in de weg zit of dat mensen aan het werk zijn. Je mag er niet door, het is niet veilig. Ook als je niet ziet wat er aan de hand is, het zorgt voor veiligheid voor jou of voor de ander.
Op dit moment zie je dat de overheid probeert een veilige samenleving te creëren. Nu m.b.t. Corona, maar ook in andere dingen, zoals onze privacy, bescherming tegen criminelen of voor gevaar op de weg.
Beperkingen, regels, ze kunnen, zolang ze ons maar niet in de weg zitten. We proberen door de mazen van de wet te glippen…. Zo gaat het nu dus ook met de regels rond Corona. We zoeken naar een creatieve oplossing, zodat we zoveel mogelijk kunne doen wat we zelf willen, telkens als er weer een verandering is in de regels. De overheid heeft zelfs bedacht dat het zou helpen om een routekaart te maken, met daarin regels voor iedere nieuwe situatie. Wat blijkt: deze routekaart geeft ook geen uitsluitsel en er zijn beperkingen, die niet op de routekaart staan… (Kijk nog eens naar ‘Zondag met Lubach’ van zondag 8 november).
Het deed mij ook denken aan de boodschap van de kleine profeten in de Bijbel. Ze waarschuwen het volk: er dreigt gevaar als je zo doorgaat. God zal je laten ervaren dat wat je doet, niet goed voor je is.
De profeten hadden maar een klein bereik, zij hadden geen media als Facebook, Twitter, Instagram of iets dergelijks. Hoe zouden zij gedacht hebben over hun boodschap, zou die wel aankomen bij de mensen…??? Zeker ook omdat ze ook te maken hadden met valse profeten, die vertelden dat het allemaal wel meeviel. Die geloof je toch liever…
En dan ook nog: wij mensen zijn eigenwijs. Wij denken het zelf (altijd) beter te weten.
Hoe kijkt God naar ons als wij weer proberen zelf de route te bepalen, ondanks waarschuwingen? God is een God van genade. Het woord gein komt van genade. Zou God met een glimlach op zijn gezicht naar ons kijken en denken: oké, laten ze het dan maar proberen, ze komen er zelf wel achter…? Ik weet het niet, jij?