Het was koud, maar mooi, zonnig weer en ik moest nog wat kerstkaarten rondbrengen. Op de fiets reed ik over de Oudedijk. Een dijk die Stadspolders verbindt met Dubbeldam. Vanuit ons oude huis, namen we meestal deze dijk om naar de kerk te rijden. Vertrouwd om er weer te rijden, maar er was ook veel veranderd. Langs de dijk zijn een aantal nieuwe huizen gebouwd. Ik kwam langs de oude boomgaard. Deze is er nog, maar heeft zijn langste tijd gehad. Een oud huisje met een oude schuur zonder dak. De bomen zijn overwoekerd met braam en bekleed met mossen. Binnenkort zal de boomgaard wel weg moeten, plaats maken voor nieuwbouw. Misschien waren ze al wel bezig met ruimen… Ik wilde dit beeld nog vastleggen. Het oude vasthouden, nog even niet loslaten. Het herinnerde mij aan de vroegere fietstochten. Maar het besef van vooruitgaan is er ook. Ik mijmer nog even verder: De boomgaard was al enige tijd niet meer in functie. Misschien wilde de eigenaar van de boomgaard de grond wel niet verkopen en dacht de gemeente dat onteigening niet zo aardig was, Je kan als iemand oud is toch nog wel even wachten, maar de oude man bleef maar leven… Zo kunnen er hele verhalen afspelen in je hoofd.
In dat drukke hoofd speelt ook het verhaal van David en Batseba. In de vierde kapelviering voor Advent staat zij centraal. Het verhaal waarin verteld wordt hoe David, een vorst, die het niet meer nodig vindt om mee te doen in de strijd, op het dak van zijn paleis uitkijkt over zijn rijk, zijn volk. Hij is machtig en dan… Hij ziet daar een mooie, badende vrouw en hij kan maar aan één ding denken: die wil ik hebben! De macht is naar zijn hoofd gestegen en hij vergeet de wetten van God. Het is: “IK, IK, IK WIL!!!, ook al weet ik dat het een getrouwde vrouw is.” Het is een bijzonder verhaal over hoe een mens zichzelf groot waant en zich laat verleiden, maar dan ook weer realiseert: “Ik ben fout geweest en moet leven met de gevolgen daarvan, maar mag ook weer schuilen bij mijn God. Het oude is vergeven (niet vergeten, daar zal je dagelijks aan herinnerd worden) en je mag opnieuw beginnen.“
Omdat Batseba bij de vieringen centraal staat, denk ik ook veel aan haar rol in dit verhaal. Had zij niet moeten weigeren, toen de mannen haar kwamen halen. Had zij niet tegen David moeten zeggen: “Nee, heer, ik ben getrouwd met Uria en ik ben hem trouw…” of is zij niet zo onschuldig als het lijkt en baddert ze bewust in het zicht van de koning. Wilde zij juist bij de machtige David zijn en onderdeel van zijn rijkdom. Later blijkt wel dat zij weet wat zij wil en zorgt ervoor dat David de belofte nakomt en dat zijn tweede zoon bij haar, Salomo de troonopvolger wordt. In Mattheus wordt zij genoemd als één van de vrouwen uit het voorgeslacht van Jezus. Het nieuwe verhaal wordt verbonden aan een oud, niet zo’n mooi verhaal, God keert alles om…
Wij wensen je, in deze onrustige wereld, Gods zegen en vrede toe in het nieuwe jaar.
Het verhaal van David en Batseba staat in 2 Samuel 11 en 12 en haar rol bij de troonsopvolging
door Salomo staat in 1 Koningen 1 en 2
1 comment for “Eind en nieuw begin”