Het gebeurt mij regelmatig: ik kom te vroeg op een afspraak. Niet tien minuten, maar wel ruim een uur. Zo ook vandaag. Voor gesprekken met medewerkers van Netwerk Dordtse Helden, waar ik in het bestuur zit, had ik een afspraak om 12.00u. In mijn hoofd was echter het tijdstip 11.00u genesteld en toen ik om tien voor elf aankwam, zei een ander bestuurslid, die ook gesprekken zou voeren: “Je bent mooi op tijd!”. Ik nog in mijn onschuld: “Ja, jij ook.” Zijn reactie: “Maar ik heb eerst een gesprek zonder jou erbij!”. Oeps! Weer een keer veel te vroeg. Gelukkig had ik mijn laptop bij me en ik bedacht: ‘Ik kan hier wel een blog over schrijven.” Omdat ik niet meer in het onderwijs werk en we dit jaar geen adventsvieringen in de weken vooraf aan Kerst organiseren, kom ik er ook net achter, dat het volgende weekend al het weekend voor Kerst is. In mijn hoofd is dat allemaal best wel lastig. Ik heb een agenda waarin een week zichtbaar is, dus ik leef zo’n beetje per week… Dat betekent dat ik soms tot mijn grote verrassing ineens een heel rustige week heb, maar ook dat ik soms een erg volle week heb. Ik merk wel dat ik in mijn hoofd vaak erg druk heb. Ik wil graag meer dingen doen, maar omdat sommige klussen een leeg hoofd vragen of juist veel tijd in beslag nemen, begin ik er niet aan. Een nieuwe legpuzzel maken: ik ga ervoor! Het leesproject: de serie over de zeven zussen, waar ik eerder over schreef, heeft veel tijd opgeslokt. Ik weet als ik aan een boekenserie begin, ik al de boeken achter elkaar wil lezen. En dat heb ik ook gedaan. Ik heb wat dat betreft nu ineens weer meer tijd over. Het is ook iets wat ik als pensionado ervaar: je moet helemaal zelf je tijd inplannen, structuur aanbrengen in je leven. Veel mensen zullen dat geen probleem vinden, maar ik wel. Ik kan het uitvoeren van klussen uitstellen, dus dat doe ik dan ook. Maakte ik voorheen een fotoboek van de vakantie direct in de zomervakantie, nu loop ik een paar jaar achter en stapelen zich de fotobestanden die nog uitgezocht moeten worden om er boeken van te maken.
Eigenlijk kun je zeggen dat tijd rare dingen met je uithaalt. Tijd gaat door. Tijd staat niet stil, tijd gaat soms te snel, soms te langzaam. We leven nu naar het einde van het jaar en staan dan stil bij de tijd. De tijd die achter ons ligt, de tijd waar we nu in leven en de tijd die komen gaat. Een tijd om te gedenken, te herdenken en te overdenken. Mooi om te reflecteren, keuzes te maken, te zoeken naar wat goed is voor jou, voor je omgeving en voor je relatie met God.
Een Kerst waarbij de Vrede zichtbaar mag worden en een heel mooi nieuw jaar toegewenst
foto gemaakt door jaco boven