Afgelopen Gracelandfestival was het thema: Heel de Tijd. Een mooi thema over wat tijd in je leven doet. Natuurlijk konden klokken niet ontbreken. Een stuk of twintig klokken hingen in een boom bij de ingang naar het Bospodium. We hadden twee bomen in gedachte, maar de tweede boom was omgezaagd. De tand des tijds had toegeslagen, het was waarschijnlijk zijn tijd. Zo zijn er veel beelden die met de tijd te maken hebben. Bij mijn speuractie voor klokken, kwam ik in een kringloop, waar ze ook speelgoed verkochten. Anniek had al eens gevraagd of wij nog speelgoed hadden voor Coosje, speelgoed dat veel geluid maakt en waar je aan kon draaien… en daar stond het oude Activitycenter van Fisher Price. Precies dezelfde als waar de kinderen mee hadden gespeeld. Er gebeurt dan iets met je, je gaat terug in die tijd. Denkt aan hoe de kinderen waren en hoe ze ermee speelden. Het was een tijd dat kinderen nog veel in de box zaten. Tegenwoordig gaat de box de kamer uit als het kind kan kruipen en juist dan kan het juist veiliger voor een kind zijn om in de box te zitten. Je kan de kamer niet uit als ze over de vloer kruipen… Het Activitycenter was bij het eerste bezoek van Coosje gelijk een groot succes.
Ik denk ook aan het liedje van Roxanne Hazes: “De tijd gaat mooie dingen doen…” Ik weet niet eens precies waar het liedje over gaat, maar op één of andere manier roept zo’n regel iets op. Als je zo’n regel ‘uitkleedt’, zal er waarschijnlijk niets van kloppen en toch spreekt er een verlangen, hoop, een zeker verwachten uit. Er staat iets moois te gebeuren tussen mij en jou, zoiets…
In de Bijbel wordt ook gesproken over tijd. Er is een tijd om te rouwen en een tijd op te vieren. Een tijd om te planten en een tijd om te oogsten…. Het mooie van dat gedeelte uit Prediker 3 vind ik wel de tegenstellingen. Het leven is niet alleen maar vrolijk, gelukkig en blij. Het heeft zoveel kanten, zoveel meer inhoud.
Een andere bijzondere tekst is uit de tweede brief van Petrus waarin hij schrijft: Eén ding mag u niet over het hoofd zien, geliefde broeders en zusters: voor de Heer is één dag als duizend jaar en duizend jaar als één dag.” (2 Petrus 3: 8) Het helpt je om je verwachtingen bij te stellen. Dingen gebeuren niet op het moment dat jij het wil, maar dat God het wil.
Op een festival wordt zo’n thema op verschillend manieren uitgediept. Een muziekgroep die optreedt met een muziekkorps, waarbij leden van het korps worden geïnterviewd. Eén van de bevraagden is de opa van de zanger, die als klein jongetje ook bij het korps zat. Een reünieconcert met één van de oud-leden van Iona of weer voor het eerst sinds tijden een optreden van Lieve Bertha. De laatste keer dat ik ze zag optreden, waren het jonge jongens. Nu zijn het getrouwde mannen met kind. Maar ook een uitleg over hoe brood moet rijzen. Voor een goed brood duurt dat dagen en vraagt dus veel geduld.
Het is genieten en zeker ook de rol, die ik nu heb. Het was tijd om iets anders voor het festival te gaan doen, nu ben ik deel van het team: Decor & Styling. Dat betekent er ook nog zijn tijdens de afbouw. Ik ga merken dat mijn leefTIJD ook iets doet met mijn lichaam. Ik heb meer tijd nodig om te herstellen: hahaha. Al geef ik er niet altijd aan toe, maar twee kleinkinderen in de week na het festival te logeren is toch wel pittig, maar zeker niet minder genoten van hen. Mooi om te zien hoe ze even opbloeien als ze bij opa en oma zijn.
De foto’s bij deze blog zijn van Karlijn Voorhoeve. Zij maakte ook het doek Bloeitijd. Het ontwerp van de vieren- en rouwen-panelen is van Dorike Vink