Van de week had ik besloten om van huis naar het station te lopen. De bus doet er momenteel langer over, omdat de N3 is afgesloten. Er rijdt dus meer verkeer op de route van de bus. Ik liep door de Vogelbuurt. Deze wijk wordt gerenoveerd. Voordat de renovatie begon is er een project geweest waarbij de zijkanten van de flats door verschillende graffitikunstenaars zijn beschilderd met vogels. Prachtige kunstwerken zijn verschenen. Een fuut, een zwaan….. Een aantal zijn ondertussen, samen met de flat waarop zij stonden afgebeeld, gesloopt, Het lijkt mij voor de artiest vreselijk, alhoewel graffiti is gemaakt voor de tijdelijkheid…
Ik liep langs De Mus… een mooie afbeelding van een vogeltje waar ik mee opgroeide en die nu steeds zeldzamer wordt, omdat onze tuinen geen heggen meer hebben en onze daken geen holen om je nest in te maken.
Ik dacht gelijk aan het lied: “Zelfs vindt de mus een huis, o HEER…”. Psalm 84, oude berijming, zoals ik hem op de basisschool leerde. In deze psalm wordt duidelijk: zelfs de mus en de zwaluw, de gewoonste vogeltjes, konden een plekje vinden bij God. Een mooie gedachte: we mogen ons thuisvoelen bij God. Onszelf zijn, geen poespas, geen opzichtige buitenkant, geen groot indrukwekkend CV, geen kapitale villa…maar een gewoon mens, die zijn bestemming zoekt of heeft gevonden.
Wat hou ik van Uw huis
HEER van de hemelse legers
Ik kan zo sterk verlangen naar
de binnenpleinen van de HEER
Diep in mijn lijf is zo’n heimwee
Zo’n blijvende schreeuw om de levende God
Psalmen Voor Nu 84
1 comment for “De mus”