De tijd gaat snel!. Toen ik in het onderwijs zat, waarschuwde ik in januari al de studenten, die moesten afstuderen: Ga nu aan de slag, want voor je het weet is het juni. Voor velen moeilijk te plannen en dat betekende voor mij een heel drukke juni maand. Ik ben dus op tijd begonnen met de voorbereidingen voor het Hemelvaartsweekend, maar dat wil niet echt vlotten. Ik blijf hangen op teksten, er komen telkens nieuwe liedjes, die ik moet beluisteren om te verwerken in de viering. Daarbij ben ik ook nog voor de vijfde keer oma geworden van een prachtig mannetje, maar dat betekent ook bijspringen in het gezinnetje, wat ik met alle plezier doe, want wat is leuker dan een kleindochter die een eigen willetje heeft en in de fase zit van alles naspelen en napraten. Die haar laarzen uittrekt en direct daarna zegt: “Buiten?”. Maar ja, dan gaan de voorbereidingen dus niet zo vlot. Toch wil ik het deze week afhebben en dat gaat ook vast wel lukken.
Het is ook de week na Koningsdag en het afscheid nemen van de Paus, die op tweede Paasdag overleed. En het is ook de week voor die van Bevrijdingsdag. Een periode waar je wordt bepaald bij het leven, bij verhalen van mensen, die iets vertellen over wat een ander voor hen heeft gedaan, hoe een ander hen heeft bemoedigd, maar ook hoe iemand verschrikkelijke dingen heeft meegemaakt. Een wond, pijn, die hij of zij hun hele leven met zich mee moet dragen. Ik besef dat we niet kunnen voelen, begrijpen wat dit met de ander doet, hoe de ander daardoor gevormd is. Zo zijn er op dit moment na het journaal verhalen van mensen over hun ervaringen in de oorlog. Een jongen, die maar net een bombardement heeft overleefd, een meisje dat in een Jappenkamp zat en waarvoor haar pop haar houvast was. Als mensen doen we elkaar zoveel pijn, doen we elkaar geweld aan en de haat blijft generaties door spelen. Hoe komt het goed?
En dan ligt daar in een eenvoudige kist de Paus. Niet met de gebruikelijke rode schoenen, maar deze. Met een kale neus! Niet moeilijk doen. Want hij staat tot het eind voor eenvoud, liefde, zorg voor elkaar en de wereld en voor vrede! Wat kunnen we veel van hem leren. Niet meer, meer, meer, maar de mindere willen zijn. Iemand die de ander de voeten wast…