Beste Pelgrims,
Een jaar wordt steeds oud en weer nieuw. Tijd is het enige element dat daarmee kan spelen. Mooi is dat. Zo ‘speelt’ de tijd ook met ons, met jou en mij. De vraag is hoe we ons dit spel opstellen, of we iets dat langs komt aangrijpen, beetpakken of aan ons voorbij laten gaan.
De pelgrimsverhalen laten zien dat het opgaan in de tijd en het af en toe stilstaan mooie en belangrijke momenten oplevert. Dank jullie wel Pelgrims en Pelgrimcoaches. Dank jullie wel dat we er mogen zijn, dat het mooi en zinvol is wat we doen en dat er een langzame groei zichtbaar is. Dank ook aan hen die het werk van De Pelgrimstocht financieel mogelijk maakten door regelmatig een gift te geven. Het biedt ons de kans om te groeien en het werk te onderhouden.
Mijn wens is dat we als Pelgrimstocht in 2018 verder kunnen groeien. Groeien in datgene dat we aankunnen, wat haalbaar is. En ook: groeien in liefde tot God en elkaar.
Het volgende lied zingt in mij, deze dagen: Het gaat over harde werkelijkheid en hoop vanuit ons eenvoudige vertrouwen dat God ons niet verlaat…
We gaan weer verder vol van hoop
de ongebaande wegen.
Met onze droom op hinderloop,
de meeste feiten regen.
De onrust houdt ons op de been
en doet ons verder reizen,
een Stem die klinkt door alles heen,
een God niet weg te prijzen.
Zijn woord houdt aan in ons gemis,
dat alles kan verkeren,
dat vrede hier bestaanbaar is
en onrecht om te keren.
Hij doet ons kiezen voor de mens,
bedreigd, verarmd, vergeten;
Hij voert ons naar de laatste grens
om van elkaar te weten.
Sjaloom, geluk op deze reis.
Het duurt misschien nog eeuwen.
Maar twijfel niet meer aan de wijs:
‘Het lam huist bij de leeuwen’.
Vrede en alle goeds voor het nieuwe jaar!
Victor van Heusden
in vertrouwen onderweg….